بعضی روزها

انسان فقط خسته ست

نه تنهاست

نه غمگین

و نه عاشق

فقط خسته ست!

اگر کسی مرا خواست، بگویید رفته باران ها را تماشا کند.

و اگر اصــرار کرد، بگوییـد برای دیدنِ طوفان ها رفــته است!

و اگر باز هم سماجت کرد، بگویید:

رفته است،

تا دیگر بازنگردد...!

چيزهايي ديدم در روي زمين‌:
كودكي ديدم، ماه را بو مي كرد.
قفسي بي در ديدم كه در آن‌، روشني پرپر مي زد.
نردباني كه از آن ، عشق مي رفت به بام ملكوت‌.
من زني را ديدم ، نور در هاون مي كوفت‌.
ظهر در سفره آنان نان بود ، سبزي بود، دوري شبنم بود،
كاسه داغ محبت بود.
من گدايي ديدم‌، در به در مي رفت آواز چكاوك مي خواست
و سپوري كه به يك پوسته خربزه مي برد نماز.
بره اي ديدم ، بادبادك مي خورد.
من الاغي ديدم‌، ينجه را مي فهميد.
در چراگاه «نصيحت» گاوي ديدم سير.
شاعري ديدم هنگام خطاب‌، به گل سوسن مي گفت: «شما»

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سهراب سپهری

و مرگ مُردن نیست
و مرگ تنها نفس نکشیدن نیست.
من مُــرده گان بی شماری را دیده ام
که راه می رفتند
حــــرف می زدند
سیگار می کشیدند
و خیس از باران، انتظار و تنهایی را درک می کردند
شــعر می خــواندند
می گریـــستند
قرض می دادند
می خــندیدنــد
و گریه می کردند...!

اگــه گــذارت این طرفا افتاد

گــُــذرت به کلبه ی ما افتاد

بـــاز مــنو صدا بزن

یه سری به مـا بزن

نگو از تــب و تــاب افـتاده قـلـبش

میوون عاشقا نیست دیگه حرفش

نــــگو طــاقت آهو بی دوومه

نفسش بریده و کارش تمومه

هنوز این خسته از خود ، روو پاهاشه

هــنوز مهـمـون نوازیش ســـر جاشه

هــــنوز درد یـه عاشق توو صـــداشه

هنـــوز بــرق محــبت توو چـشـاشـه

توو نـگاشه ...

درسته مـُـهر باطل روی حـــق خورد

درسته روزگـــــار یــهــو ورق خــورد

درسته چشمامون گریه رو سـَـر داد

یه دستی آرزوهــامــــونو پــَــر داد...

هنوز این خسته از خود ، روو پاهاشه

هنوز مهمون نوازیــش ســـر جــاشه

هـــــنوز درد یه عاشق توو صــداشـه

هنـــوز بــرق محــبت توو چـشـاشـه

توو نـگاشه ...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بین قطاری که می آید و قطاری که می رود
پنج دقیقه فرصت هست
تا تو را به فنجانی چای پیش از سفر دعوت کنم
پنج دقیقه !
تا با تو اندکی آرامش پیدا کنم
پنج دقیقه !
تا اندکی دردهایم را با تو بگویم
پنج دقیقه !
تا تو زندگی ام را زیر و رو کنی ...

خدایا شکرت

همین...

پشت كاجستان ، برف.
برف، يك دسته كلاغ.
جاده يعني غربت.
باد، آواز، مسافر، و كمي ميل به خواب.
شاخ پيچك و رسيدن، و حياط.

من ، و دلتنگ، و اين شيشه خيس.
مي نويسم، و فضا.
مي نويسم ، و دو ديوار ، و چندين گنجشك.

يك نفر دلتنگ است.
يك نفر مي بافد.
يك نفر مي شمرد.
يك نفر مي خواند.

زندگي يعني : يك سار پريد.
از چه دلتنگ شدي ؟
دلخوشي ها كم نيست : مثلا اين خورشيد،
كودك پس فردا،
كفتر آن هفته.

يك نفر ديشب مرد
و هنوز ، نان گندم خوب است.
و هنوز ، آب مي ريزد پايين ، اسب ها مي نوشند.

قطره ها در جريان،
برف بر دوش سكوت
و زمان روي ستون فقرات گل ياس.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سهراب سپهری

بی تو، مهتاب‌شبی، باز از آن كوچه گذشتم،

همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق دیوانه كه بودم.

در نهانخانۀ جانم، گل یاد تو، درخشید

باغ صد خاطره خندید،

عطر صد خاطره پیچید:

یادم آمد كه شبی باهم از آن كوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دل‌خواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

تو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت.

من همه، محو تماشای نگاهت.

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشۀ ماه فروریخته در آب

شاخه‌ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید، تو به من گفتی:

ـ «از این عشق حذر كن!

لحظه‌ای چند بر این آب نظر كن،

آب، آیینۀ عشق گذران است،

تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است،

باش فردا، كه دلت با دگران است!

تا فراموش كنی، چندی از این شهر سفر كن!»

با تو گفتم:‌ «حذر از عشق!؟ - ندانم

سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم،

نتوانم!

روز اول، كه دل من به تمنای تو پر زد،

چون كبوتر، لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم . . .»

باز گفتم كه : «تو صیادی و من آهوی دشتم

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم، نتوانم!»

اشكی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب، نالۀ تلخی زد و بگریخت . . .

اشک در چشم تو لرزید،

ماه بر عشق تو خندید!

یادم آید كه: دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه كشیدم.

نگسستم، نرمیدم.

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌های دگر هم،

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم،

نه کُنی دیگر از آن كوچه گذر هم . . .

بی تو، اما، به چه حالی من از آن كوچه گذشتم!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شاهکاری از

فریدون مشیری

هــــــر دم به گوشـــــم می رسد آوای زنـــــگ قـــافله

این قـــافـــلــــه تـــــا کربـــــــــــــلا دیگر نـــدارد فاصله

یک زن میان محــــملـــی انـــدر غم و تاب و تب اســـت

ایـــــــــــــــن زن صــــــدایـــــــــــــــش آشــــناســـت

ای وایِ مـــــــــــــــــــن ، ایـن زیــنــب اســـــــت ... !

در شب کوچک من، افسوس/ باد با برگ درختان میعادی دارد/در شب کوچک من دلهرهٔ ویرانیست/ گوش کن/ وزش ظلمت را میشنوی؟/ من غریبانه به این خوشبختی مینگرم/ من به نومیدی خود معتادم/ گوش کن/ وزش ظلمت را میشنوی؟/ در شب اکنون چیزی میگذرد/ ماه سرخست و مشوش/ و بر این بام که هر لحظه دراو بیم فرو ریختن است/ ابرها، همچون انبوه عزاداران/لحظهٔ باریدن را گوئی منتظرند/ لحظه ای/ و پس از آن، هیچ...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بانو فروغ فرخزاد

راستش را بخواهی بانو

امروز

هیچ اتفاق خاصی رخ نداد

فقط حدود عصر

بارانی کوتاه بارید

اما ، زار زار ...

مگر چند بار به دنیا آمده ایم

که این همه می میریم؟

پسرک ها

شوخی شوخی

به قورباغه ها

سنگ می پرانند

قورباغه ها

جدی جدی

می میرند ...

گاهی بهترین وسیله برای فراموشی، دیدار دوباره است

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رومن گاری

تموم لحظه هایی که با هم بودیم                            انگار یه چـــیزی بــیـــن مـا کـــم بود

نمــیدونم کی مقـــصر بــــود امــا                          دیـــگـــه زنـــدگــیـــمـــون شــد نابود

غــــــرور مـــن و لـــجــبازیای اون                          اوضـــاعو از چیزی کـــه بود بدتر کـرد

کاش وقتی داشت میرفت از خونه                         جــلوش رو میــگـــرفتم مث یه مـــرد

الان نمیدونم کجاست و چیکار میکنه                    هیـــشــــکی هـــم ازش خــبـر نــداره

فــقط چند وقت پیشا یکی میـــگفت                     معــتاد شــــده و هـــمـش خـــمــــاره

نمیدونم باید برات دعا کنم یا نه                            اخه زندگی رو بـــرام جـــهنم کـــــردی

اگه یکم بهـــت امیــد داشــــتم                            دعا میــکردم کـــــه به زندگی برگردی

مردم میگن هنوزم یه راهی هست                    یه راهی که همه چی مــثل سابق شه

ولی دیگه خیلی چیزا عوض شـده                       نمیخوام گذشــته برام آیینه ی دق شه

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 مرداد 92

چرا عاقلان را نصیحت کنیم؟
بیایید از عشق صحبت کنیم
تمام عبادات ما عادت است
به بی عادتی کاش عادت کنیم
چه اشکال دارد پس از هر نماز
دو رکعت گلی را عبادت کنیم؟
به هنگام نیت برای نماز
به آلاله ها قصد قربت کنیم!
چه اشکال دارد که در هر قنوت
دمی بشنو از نی حکایت کنیم؟
چه اشکال دارد در آیینه ها
جمال خدا را زیارت کنیم؟
خدایا دلی آفتابی بده
که از باغ گلها حمایت کنیم
رعایت کن آن عاشقی را که گفت:
»بیا عاشقی را رعایت کنیم«

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

قیصر امین پور

فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را می کشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به اینکه انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است

اصلأ
این فیلم را به عقب برگردان
آن قدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که می دود در دشت های دور
آن قدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین...
زمین ...

نه!
به عقب تر برگرد
بگذار خدا
دوباره دست هایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت