|
تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم ؟
شــب از هجوم خیـالت نمــیــــبــرد خوابم
تو کیستی که مــــــن از موج هر تبسم تو
به ســانِ قایق سرگشته روی گــردابم ...
من از کـــــجا ســـر راه تو آمدم ناگاه ؟
چه کرد با دل من آن نگاه شیرین آه ...
تو دور دســـت امیدی و پـــــای من خسته ست
چراغ چشم تو سبز است و راه من بسته ست
تو آرزوی بلندی و دســـت من کوتاه
مدام پیشِ نگاهی ، مدام پیشِ نگاه
چه آرزوی محالـیــست زیستن با تو
مرا همی بگذراند یک سخن با تو ...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فریدون مشیری ...
|
